dr. anonim

Archive for Nëntor, 2009|Monthly archive page

Nese nje dite do te trokas ne deren tende II…dhe fund.

In drama familjare, drama fizike on 29 Nëntor, 2009 at 1:26 am

Mungesa e ndjeshmerise qe me karakterizon, sme lejon te bej melodrame.

Thjeshte dilema e radhes eshte : me mire nje dhimbje pafund apo nje fund i dhimbshem ?!
Sigurisht qe per ty keto 3 dite dhimbje tu duken te pambarueshme sepse nuk e kishe me as nocjonin e kohes, por une dhe egoizmi im doja dhe pak me shume kohe per te qene gati…

Ti smund ta imagjinosh dot se sa shume po me dhemb ne zemer per ty….

Por ti e mbajte fjalen, se kur une do te trokas ne deren tende ti ske per te qen me aty.

ragazza mia…

In dramat e botës on 20 Nëntor, 2009 at 6:48 pm

Anche un uomo

Ragazza mia ti spiego gli uomini
ti servirà quando li adopererai
son tanto fragili, fragili tu
maneggiali con cura
fatti di briciole, briciole che
l’orgoglio tiene su
ragazza mia sei bella e giovane
ma pagherai ogni cosa che otterrai
devi essere forte ma forte perché
dipenderà da te
tu sei l’amore il calore che avrà
la vita che vivrai.
anche un uomo può sempre avere un’anima
ma non credere che l’userà per capire te
anche un uomo può essere dolcissimo
specialmente se al mondo oramai
gli resti solo tu.
Ragazza mia adesso sai com’è
quell’uomo che mi porti via e vuoi per te.

…Limitet e dashuris ???

In dramat e botës on 12 Nëntor, 2009 at 10:58 pm

…eshte te duash pa limite…. !!!
Keshtu paska thene njeri(a)  njehere e nje kohe. Por sa aktuale eshte ???

Versjon 1 :
Po po dhe poooo…deshperimisht, verberisht tmerresisht deri ne frymarrjen e fundit. Romeo dhe Xhulieta nuk ishin te çmendur, por thjeshte besonin tek ai motor jete.
Duhet pranuar si vjen, jetuar si mundet dhe  luftuar deri ne grimcen e fundit te bindjes per te.

Versjoni 2 :
Nji minute tani.
Bota ne te cilen jetojme nuk eshte gjithmone roze, biles pjesen me te madhe te kohes eshte e vrenjet gri.
Nuk eshte e mundur praktikisht qe dikujt ti japesh gjithshka, gjithmon totalisht dhe apsolutisht pa kerkuar asgje ne nderrim.

Dashuria, si disa gjera te tjera, ka nje çmim, ka ca kufinj, dhe ka nje kohe te caktuar…
eshte nje kuti konserve qe e merr per dizajnin e pelqen per shijen, kur mbaron peshperit : pse kaq ishte ?!
dhe gjate gjithe ketij proçesi ke paguar (ne nje menyre apo nje tjeter) vleren e saj te presupozuar.

Lirikashqiptare

trëndafil që rri në portë...

edrus...

Përse të mos qeshim???